رشته ی دل ز روز ازل

دلم ز غمت شکسته شده/ ز دوری تو زار و خسته شده  

که رشته ی دل ز روز ازل   / به پای ضریح تو بسته شده

سختتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت ت ت ت ت ت ت ت.....

 عاشقی دردسری بود نمی دانستیم

حاصلش خون جگری بود نمی دانستیم

پر گرفتیم ولی باز به دام افتادیم

شرط بی بال و پری بود نمی دانستیم

آسمان از تو خبر داشت ولی ما از تو

سهممان بی خبری بود نمی دانستیم

آب و جاروی در خانه ی ما شاهد بود

از تو بر ما گذری بود نمی دانستیم

این همه چشم به راهی نگرانم کرده

عاشقی دردسری بود نمی دانستیم

...

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم

جمعه‌ها طبع من احساس تغزل دارد

ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم

مانده‌ام بی تو چرا باغچه‌ام گل دارد

مرحبا به تاریکی البته تو یه شرایط خاص

    بازهم  مرحبا به تاریکی آن دم که روشنایی را در آغوش می گیرد.................

به بهانه ی..........

بسمه تعالی

به بهانه ی تیتر امام آمد*، به بهانه ی عکس  روزنامه ی اطلاعات در سال 57 با این تیتر و تصویر امام، به بهانه ی سربند، به بهانه ی سنگر، به بهانه ی پلاک، به بهانه ی عکس شهید، مزار شهدای گمنام، به بهانه ی نامه ی امام خامنه ای به جوانان اروپا و  آمریکای شمالی،به بهانه ی تاریخ و به بهانه ی موزه ایران باستان!! به همه ی بهانه هایی که برای توصیفشون کل وبلاگ های تاریخ هم کم هستن!

بعضی چیزا(تصویرها ، نمایشگاه ها، تیتر ها و ...............) تکراری شدن!مثل اینکه بهانه های بالا تکرای شدن!

معنی دو جمله قبل برای من غیر قابل هضمه!

چرا ما نمی تونیم فرق تکرای و تاریخی رو بفهمیم؟ بعضی چیزا جاویدان هستن.بعضی چیزا به همونی که هستن ارزش دارن.

بریم اشیای موزه ایران باستان رو رنگ کنیم،  چون ازشون خسته شدیم؟! بریم تاریخ رو عوض کنیم چون ازش خسته شدیم ؟!میشه معماری موزه رو تغییر داد ولی اگر معماری اشیا موزه رو تغییر بدیم چه اتفاقی می افته؟*( جواب در پی نوشت نیازی به وارونه کردن صحفه نمایش نمی باشد)و البته که  اگر اشیا موزه رو به دلیل تکراری بودن فراموش کنیم باز هم  موزه ای در کار نخواهد بود!

.......................................................................................................................................................................

پ.ن:امام آمد، امام نیامده است، امام در حال آمدن است.........

پ.ن:اگر اشیا موزه رو دستکاری هایی از قبیل به رنگ و شکل مورد علاقه در آووردن بکنیم، دیگه موزه ای در کار نخواهد بود.

پ.ن: خودنوشت

پ.ن: پارادوکس نوشتمتناقض نما نوشت

امام آمد/مهدی موعود هم خواهد آمد

تقصیر،تصویر

آقا

تقصیر شما نیست/گر تصویر شمانیست/ من آینه پرشده از گرد وغبارم....

غم

صبرم ازکاسه دگرلبریزاست. اگراین جمعه نیاید چه کنم؟! آنقدرمن خجل ازکارخودم! اگراین جمعه بیاید چه کنم؟!

نسل سوم چو نسل اول هست با شعف با شعور با باور

دیشب این طبع، بی‌قرار شما 
خواست عرض ارادتی بکند
دست کم از دل شکسته‌تان
واژه‌هایم عیادتی بکند

***

چشم بد دور، عمرتان بسیار 
کس نبیند ملالتان آقا!
ما نمردیم خون دل بخوری
تخت باشد خیالتان آقا!

***

چیست روباه در مصاف شیر؟!                                               

انشالله امسال آخرین روزقدس

 می خواستم بنویسم امسال روزقدس پر اهمیت تر از هر سال با خودم فکر کردم خب شاید درست نباشه

شاید روز قدس پراهمیت تری درگذشته بوده یا شاید در آینده خواهد بود.

ولی این معلومه که با توجه به مقارن شدنش بااین کشتار ، حضور پرنگ تر میتونه امیدبیشتری رو  تجلی بده ، امیدی که شاید خودش بتونه جدا از نیازهایی مثل دارو ومهمات حل کننده یه سری مشکلات حالا در هرابعادی باشد.هرکس با حضورش به اندازه ی خودش می تونه بهش وسعت ببخشه.

از یه طرفم ترس رو برای دشمنامون با تکرار همون معادله بالا ایجادمی کنه.

می نویسم انشالله امسال آخرین روزقدس.انشالله باظهور آقامون این تناقضم تموم میشه

والبته این هم دلیل بر کوتاهی ما در زمینه نمی شه.

 الهم عجل لولیک فرج